Demis Roussos en de bergen van Aragon
25 mei 2013 - Cedrillas, Spanje
"My friend the wind" zong Demis en dat zong ik gistermorgen ook toen we op de eerste fikse klim die harde wind eens in de rug hadden. Bovengekomen zwenkten we naar het westen en werden we direct op een snijdende wind in het gezicht getracteerd. Vandaag was hij weer onze vijand. Vechtend tegen die ijzige wind bedacht Jan vandaag het volgende gedicht: "De wind giert om mijn oren, gooit me bijna van mijn fiets. Ik trap en trap, maar voortuitkomen doe ik niets! Water uit mijn neus en uit mijn ogen, zweetdruppels aan mijn pet. Is dit leuk? Doen we dit voor de pret?" In de tweede klim "schreef" hij:"We kwamen andere fietsers tegen. Ze kwamen van de andere kant. Ze droegen geitenwollen sokken en aan iedere hand een want. Gee wilden ze overvallen, maar ik zij: "niet doen, je wilt toch niet de bak in voor alleen maar een handschoen!" Tussen deze lyrische hoogstandjes klommen we al 3 km lang een helling van 8%. Toen de wind na een bocht weer toesloeg en mij vrijwel tot een "surplace" dwong, zag ik Jan voor me van zijn fiets stappen en resoluut op de afgrond aflopen. Net toen ik wilde roepen, " nee, niet doen Jan" zei hij: "even plassen".
Ja, we hebben Catalonie achter ons gelaten en befietsen de bergen van Aragon. We zagen al gieren in grote getale boven ons rondcirkelen en vroegen ons af of ze het op ons voorzien hadden. De wegen blijven goed en breed, maar het verkeer is veel rustiger. Ik overreed bijna een slang die midden op de weg lag te zonnen. De talrijke fietsers van een week geleden zijn verdwenen. We komen alleen nog maar een paar nederlanders tegen die de route in tegenstelde richting doen evenals een incidentele belg. En allemaal hebben ze wind tegen net zoals wij (????). Vandaag gingen we over de hoogste berg van onze reis: 1700 m. Sinds gisteren gaan we op en neer tussen 1000 en 1500 tot 1700 m. Voorzover nog niet voldoende duidelijk uit Jan's gedichten: het is vooral s morgens ijskoud.
Het landschap is inmiddels kaal en schraal geworden.
Tenslotte de nog niet beantwoorde vraag: wie van ons beiden is het sterkst? S morgens moet Jan nog warmdraaien, maar s middags is hij meestal het eerst boven. Maar ja, de rit is pas echt ten einde als we het bier aan de mond zetten en.... dat is toch steeds een fotofinish!
Ja, we hebben Catalonie achter ons gelaten en befietsen de bergen van Aragon. We zagen al gieren in grote getale boven ons rondcirkelen en vroegen ons af of ze het op ons voorzien hadden. De wegen blijven goed en breed, maar het verkeer is veel rustiger. Ik overreed bijna een slang die midden op de weg lag te zonnen. De talrijke fietsers van een week geleden zijn verdwenen. We komen alleen nog maar een paar nederlanders tegen die de route in tegenstelde richting doen evenals een incidentele belg. En allemaal hebben ze wind tegen net zoals wij (????). Vandaag gingen we over de hoogste berg van onze reis: 1700 m. Sinds gisteren gaan we op en neer tussen 1000 en 1500 tot 1700 m. Voorzover nog niet voldoende duidelijk uit Jan's gedichten: het is vooral s morgens ijskoud.
Het landschap is inmiddels kaal en schraal geworden.
Tenslotte de nog niet beantwoorde vraag: wie van ons beiden is het sterkst? S morgens moet Jan nog warmdraaien, maar s middags is hij meestal het eerst boven. Maar ja, de rit is pas echt ten einde als we het bier aan de mond zetten en.... dat is toch steeds een fotofinish!
De berggn van Aragon, dat klinkt wel heel goed...
Wat een lyriek daar op de fiets in Spanje !
"Lekker fietsen, zoeven langs de wegen, windje voor en dan weer windje tegen", zo zong het Alkmaars PrachtKoor afgelopen week nog voor jullie door de telefoon !
"Regendruppels op mijn hoofd" was toen ook wel toepasselijk geweest of "I'm singing in the rain" , maar die regen hebben jullie nu wel achter jullie gelaten, hoop ik
Nu is het dus nog "Blowing in the wind"....
OK !
En die mannen die andersom rijden, praten jullie daar dan even mee ? of steek je alleen je hand op naar elkaar ?
xxx,els
Heb weer genoten van jullie reisverslagen. Ook de foto's zijn prachtig. Ik zou zo mee willen fietsen als ik die natuur zie. Meestal zien wij daar iets van als wij met de auto doo Spanje rijden. Op de fiets is het toch heel anders. De reis en de kilometers schieten al op en jullie een beetje kennende zal de rest ook wel lukken want jullie zijn echte doorzetters. Houden zo!! Goede en voorspoedige reis. Liefs van Wil en een hartelijke groet van Bets.
Waarschijnlijk omdat jullie in zulke hoge sferen vertoeven!
Nog even doortrappen en dan kunnen jullie opeen ligstoel
"Neerploffen" bij het zwembad.
Sterkte met de laatste loten!
Henk&Aline
De natuur is kennelijk ook in Spanje behoorlijk in de war. Ik dacht dat het daar altijd mooi weer was. De kou en natheid is niet zo
goed voor de spieren die jullie behoorlijk moeten aanspreken, gezien de klimpartijen. Veel succes. Wij hebben veel bewondering
voor jullie doorzettingsvermogen. Over pap in de benen horen wij niets meer.
Groeten van Douwe en Thea.
Ik las net dat de Giro dit jaar vooral boeide door hoe de renners iedere dag weer de strijd aangingen met de elementen.
En dat zijn professionals. Voor jullie heb ik nóg meer bewondering dan voor hen. Petje af. Op naar Portugal. Dan zijn jullie eindelijk verlost van jullie koude handen en voeten.
Liefs van Sien