de ideale dagen

Hallo allemaal,De ideale dagen zijn aangebroken. Na ons geweeklaag ( maar wel terecht) van de afgelopen blogs, nu alleen maar positiviteit. Na nog 1 dag worstelen met de tegenwind op de vlakte van la Mancha konden we na Alcazar de san Juan vertrekken met windstilte of een zacht windje mee. Jan had in zijn optimisme vanaf vertrek een korte broek aan, dus ik moest ook wel. Na kippenvel tot een uur of 11 ging ik zijn besluit waarderen. Ondanks soms lange rechte wegen boeit het landschap met afwisselend korenvelden olijfboomgaarden en uitgestrekte wijnvelden. We kunnen af en toe van de grote wegen af en komen door leuke plaatsjes. In Ciudad Real genieten we s' avonds op het stadsplein van het spaanse flaneren met chips en nootjes bij onze koele bieren. De volgende morgen vertrekken we natuurlijk weer in korte broek. Voor het eerst krijg ik geen wintersportgevoel als ik buitenkom (= stralend zonnetje, strak blauwe lucht maar wel heel fris) Het landschap verandert weer. We fietsen door een vriendelijk heuvelandschap. Om een uur of 12 kan voor het eerst het windjack uit. Langzaamaan wordt de omgeving schraler en onhergbergzamer en hoewel we geleidelijk dalen wordt het steeds bergachtiger. Langzamerhand worden de olijfboomgaarden ingewisseld vor kurkeik en niet gecultiveerd land tot het tenslotte op uitgestrekte Afrikaanse savanne begint te lijken .Vandaag konden we al om half 11 zonder jas verder. Als Jan zegt dat het nu toch wel "zacht" wordt vind ik het al knap warm. Maar, terwijl we door Extremadura peddelen waar het een bakoven kan zijn hebben we nog altijd een koel briesje om te voorkomen dat het echt heet wordt. We genieten van de ideale omstandigheden en onze uitstekende conditie waardoor momenteel elk klimmetje een peuleschil lijkt.Gisteren gingen we door de 3000 km en inmiddels staat de teller op 3150 km. Zonder tegenslag hebben we nog 4 dagen fietsen voor de boeg. Het volgende verslag zal dan ook vanaf het ligbed aan Jan's zwembad geschreven worden!Wat nog meer?Mijn indruk van Spanje:Een prachtig land met veel variatie. Niet echt een ideaal fietsland omdat we teveel op de grote wegen aangewezen zijn. Wel veilig omdat we altijd voldoende ruimte op de vluchtstrook hebben en er weinig verkeer is. De automobilisten passeren ons op de incidentele lomperd na op ruime afstand.De Spanjaarden zijn, meer dan de Catalanen, erg gereserveerd; vaak bekijken ze je als fenomeen zonder op het idee te komen dat ze ook contact met ons zouden kunnen maken. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, zoals de man die langsreeds toen wij pauseerden. Hij stopte, stapte uit en begon ons in rap spaans te bevragen. Toen we hem duidelijk maakten dat we vanuit nederland op weg waren naar Portugal sloeg hij een kruis en zei:"Madre mia".Tenslotte nog dit: Jan heeft op zijn supertelefoon Bennie Nijman teruggevonden en dat zingt hij nu mee, op zijn eigen manier: Dat is iets minder!Nog iets, we hebben nog 3 mogelijkheden om te kamperen, maar jan voelt er niet zo veel voor: hij is "gehostaliseerd" !